Wydarzenia
Srebrny jubileusz kapłaństwa
16 maja 1989 roku w katedrze poznańskiej otrzymałem święcenia kapłańskie
Uroczystości jubileuszowe rozpocząłem w gronie współbraci z naszej prowincji zakonnej podczas rekolekcji we Florianopolis. Można o tym przeczytać na stronie http://www.brazylia.chrystusowcy.pl/kronika-prowincji/Rekolekcje-kaplanskie-chrystusowcow-w-Brazylii_784. Dziś zapraszamy do obejrzenia zdjęć z uroczystości w Kielcach i Siennie gdzie mieszkałem do 7 roku życia. Muszę jednak także wspomnieć o świętowaniu jakie miało miejsce w Domu generalnym Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu. W jubileuszowym spotkaniu uczestniczyło nas 8 z 22 wyświęconych wtedy chrystusowców. Niestety nie wszyscy mogli być obecni na jubileuszu. Dwóch z nas odeszło już do Pana, kilku innych przeszło do diecezji lub zrezygnowało z kapłaństwa. W zakonie po 25 latach kontynuuje 15 kapłanów. Juz kilka miesięcy po święceniach niektórzy z nas zostali posłani aby pełnić misje zgromadzenia poza granicami Ojczyzny. Księża z mojego rocznika podjeli duszpasterską pracę od Kazachstanu przez Europe, Afryke, Stany Zjednoczone aż do Brazylii. Punktem centralnym spotkania kursowego była wspólna eucharystia ktorej miałem zaszczyt przewodniczyć. Słowo Boże wygłosił Przełożony Generalny ks. Ryszard Głowacki, który podziękował nam za pracę na rzecz misji Towarzystwa Chrystusowego oraz wręczył każdemu z obecnych papieskie błogosławieńswio. W imieniu Jubilatów podziękowanie złożył ks. Jarosław Giżycki, przełożony chrystusowców pracujących na Ukrainie.
Kolejnym etapem świętowania srebrnego jubileuszu była moja rodzinna parafia w Kielcach. Wraz ze mną celebrowali ją Przełozony Generalny ks. Ryszard Głowacki, Rektor PMK w Brazylii ks. Zdzisłąw Malczewski, proboszcz parafii ks. Jan Iłczyk moi serdeczni przyjaciele ks. Sławomir Bigaj i Dariusz Czajkowski oraz inni zaproszeni kapłani. W homili na zakończenie której wierni spontanicznie nagrodzili kaznodzieje oklaskami, Rektor PMK w Brazylii ks. Zdzisław Malczewski nawiązał do charyzmatu naszego zgromadzenia oraz misji kapłana we współczesnym świecie. Zaszczycili mnie także swoją obecnością pan Wojciech Lubawski Prezydent miasta Kielc, pan Czesław Gruszewski Wiceprezydent miasta, pan Tomasz Bogucki Przewodniczący Rady Miasta oraz senator z ramienia PIS-u pan Krzysztof Słoń. Pod koniec Eucharystii Przełożony Generalny skierował do mnie i moich rodziców słowa podziękowania. Następnie zwrócił się także do obecnych samorządowcow dziękując za liczne inicjatywy na rzecz naszych rodaków zyjących poza granicami Ojczyzny. Po uroczystościach w kościele goście zostali podjęci obiadem po zakończeniu którego przedstawiłem obecnym zdjęcia z pracy chrystusowców w Ameryce Południowej
Ostatnim miejscem świętowania była leżąca ok 70km od Kielc parafia św. Zygmunta w Siennie. Z tamtąd pochodzi moja mama i tam mieszkałem z rodzicami do 7 roku życia. Zawsze kiedy jestem w Polsce odwiedzam mieszkających tam do dziś moich przyjaciół oraz modlę sie na grobie moich dziadków. Śp. Ksiądz Władysław Rączkiewicz długoletni proboszcz tej parafii powiedział,na moich prymicjach jakie tam odprawiłem, że Sienno to ziemia kapłańska i błogosławiona. Jestem piędziesiątym kapłanem pochodzącym z tej parafii od zakończenia II wojny światowej. A obecny proboszcz ksiądz Ryszard Batorski zawsze bardzo serdecznie wita mnie na swoim terenie.
Podziękowanie podczas Mszy św jubileuszowej w Kielcach
Gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami - powiedział Pan Jezus do Apostołów. To krótki fragment z Dziejów Apostolskich który wprowadza nas w dzisiejszą uroczystość Zesłania Ducha Świętego.
Dla mnie jest to dzień szczególny gdyż w rodzinnej wspólnocie parafialnej pragnę podziękować Bogu za dar chrystusowego kapłaństwa. W maju 1989 roku wraz z grupą 22 współbraci otrzymałem w katedrze poznańskiej święcenia kapłańskie. Niezmiernie się cieszę obecnością każdego z Was na dzisiejszej uroczystości i dziękuję Bogu za to wszystko co wnosicie w moje życie. Obecność każdego z Was jest dla mnie bardzo cenna i ważna dlatego tę eucharystię pragnę sprawować w intencji mojej rodziny, przyjaciół i tych których spotkałem na mojej kapłańskiej drodze.
Kochani dla mnie dzisiejsza uroczystość Zesłania Ducha Świętego jest dniem szczególnym gdyż wraz z rodziną, przyjaciółmi oraz wspólnotą parafialną, pragnę dziękować Bogu za 25 lat życia kapłańskiego. Tym dziękczynieniem pragnę nawiązać do ewangelicznego wydarzenia kiedy to apostołowie rozesłani aby głosić Dobrą Nowinę po okolicznych miejscowościach, wracali opowiadając z radością o wielkich znakach jakich Bóg przez nich dokonał. Ja również poprzez tę dzisiejszą uroczystość pragnę wyrazić wdzięczność Bogu za dar powołania, za wszystko czego dokonał w moim życiu oraz życiu tych z którymi spotkałem się w ciągu tych ostatnich 25 lat.
Wielu moich znajomych pyta jak to było, że zdecydowałem się na wstąpienie do zakonu. Pierwsza myśl o kapłaństwie zrodziła się gdy miałem 8 lat. Przed kielecką katedrą zaczepił mnie ks. Marian Kowalski i zaproponował wstąpienie do ministrantów. Dzień później gdy byłem na pierwszej zbiórce powiedział do zgromadzonych tam dzieciaków, że on w naszym wieku zdecydował się być księdzem. Wtedy pierwszy raz pomyślałem o kapłaństwie. To myśl ciągle we mnie trwała, mimo, że dorastałem i przechodziłem różne etapy życia.
Później ważnym momentem była też rozmowa z panem Stanisławem Strzelcem, nieżyjącym już kościelnym tejże świątyni. My ministranci darzyliśmy go dużym szacunkiem, choć gdy coś napsociliśmy to potrafił być stanowczy. Wyczuł on moje młodzieńcze rozterki i zachęcił dobrym słowem.
Dziś kapłaństwo to dla mnie wielki dar, do którego ciągle muszę dorastać, a który do końca nigdy nie ogarnę. Czy będę miał okazje świętować złoty jubileusz - tego nie wiem. Dwóch z 22 współbraci z którymi byłem święcony w 1989r już nie żyje.
Świętując srebrny jubileusz, pragnę składać Bogu moje podziękowanie. Wdzięczny też jestem ludziom których Dobry Bóg postawił na mojej drodze. To dzięki Wam Pan dokonał wspaniałych rzeczy w moim życiu.
Z miłością ogarniam rodziców, którzy włożyli wiele trudu w moje wychowanie, a dziś otaczają mnie modlitwą. Wierzę że przez krzyż choroby i cierpienia wyprosili mi wiele potrzebnych łask. Z wdzięcznością myślę także o rodzeństwie: Ani i Sławku. Choć geograficznie jesteśmy tak bardzo daleko od siebie to jednak pozostajemy bliscy sercem. Dziękuję matce i ojcu chrzestnemu oraz rodzinie której przedstawiciele dziś są tu obecni. Życzliwym podziękowaniem otaczam moich nauczycieli ze Szkoły podstawowej nr 10 oraz Zespołu Szkół Elektrycznych.
Moje podziękowanie kieruję do tych wśród których wzrastałem i z którymi przeżyłem pięknie młodzieńcze lata. Myślę tu o pracujących w tej parafii księżach oraz moich kolegach ministrantach i oazowiczach.
Wdzięcznością ogarniam kolegów krótkofalowców. Dziękuję za ich obecność podczas tej uroczystości, oraz za stałą obecność radiową.
Prezydentowi miasta panu Wojciechowi Lubawskiemu, panu wiceprezydentowi Czesławowi Gruszewskiemu, przewodniczącemu Rady Miasta panu Tomaszowi Boguckiemu pani dyrektor Teresie Wołczyk Rosołowskiej oraz pracownikom Urzędu miasta oraz Domu Kultury Zameczek z całego serca dziękuję za przyjaźń, otwartość na potrzeby Polonii brazylijskiej, wspieranie moich wysiłków duszpasterskich, oraz obecność w tym ważnym dla mnie dniu.
Księdzu Sławomirowi proboszczowi parafii św Antoniego, Ks. Dariuszowi proboszczowi parafii św Mikołaja diec. radomska bardzo dziękuje za wieloletnią przyjaźń i pomoc. Dziękuję, że mimo niedzielnych obowiązków w powierzonych Wam parafiach jesteście tu dzisiaj ze mną.
Księdzu proboszczowi, który przed laty był w tej parafii także moim katechetą oraz tutejszym duszpasterzom z serca dziękuje za serdeczność, której doświadczam podczas moich urlopowych przyjazdów do rodzinnej parafii.
Księdzu Zdzisławowi Malczewskiemu koordynatorowi duszpasterstwa polonijnego w Brazylii, którego często słyszymy na falach rozgłośni watykańskiej dziękuje za współpracę tam w kraju Krzyża Południa a tu w Kielcach za wygłoszone Słowo
Na ręce obecnego tu przełożonego generalnego Towarzystwa Chrystusowego ks. Ryszarda Głowackiego pragnę złożyć podziękowanie mojej rodzinie zakonnej. Dziękuję za serdeczność jakiej doświadczam od chwili wstąpienia do zgromadzenia oraz zaufanie w powierzeniu mi posługi przełożonego prowincji w Ameryce Południowej. Księdzu Generałowi dziękuje także za rodzinną atmosferę o która tak bardzo dba w naszym zgromadzeniu zakonnym.
Kończąc pragnę podziękować Chórowi z Winnicy, ministrantom, siostrom zakonnym i wszystkim zaangażowanym w przygotowanie dzisiejszej liturgii.
Wszystkim tu obecnym, a szczególnie parafianom z którymi się znam jeszcze od moich lat ministranckich. Dziękuję Wam za modlitewne towarzyszenie mojemu powołaniu i pracy duszpasterskiej. Jako formę mojego podziękowania proszę przyjmijcie pamiątkowe folderki oraz egzemplarze pisma Miłujcie się, wydawanego przez nasze zgromadzenie zakonne, a które od niedawna w języku portugalskim zaczęliśmy rozprowadzać również w Brazylii.
Zdjęcia z jubileuszu można obejrzeć w galerii fotografii http://casimiro.chrystusowcy.pl/fotogalerie/Srebrny-jubileusz-kaplanstwa-_479
odsłon: 2409 | aktualizowano: 2014-07-21 17:40 | 